Bu dünya bizim o kadar yükseğimizdedir ki oradan gelen bir ses duyamayız. Büyük bir susuş gelir oradan. Bu yüzden
kuyuda büyük bir susuş etkisi yapar. Bu, ölü olmayan olanaklarla dolu bir susuştur.
Kuyuda başlangıçtan önce var olan sesler gibiyiz. Hayatın kapanışından sonra da kuyuda kalan sesler olacak.
Hayat hep bir kapanma eğilimindedir. Kuyunun ağzı bütün kapanışlara açıktır. Kuyuda kalacağız. Yeryüzü olanak
tanımayan bir hiçlik, geleceği ve ümidi olmayan bir susuş gibi yanıtladı bizi.
Kuyudaki koro, dünyanın taşrasında, dünyanın taşrasından çok daha başka bir şeydir…
Hayrullah Safa
.
Kulaklarınız, kulelerden gelen seslerde.
Kulaklarınız, bir milyonculardan, jeep sahiplerinden, kahyalardan ve kanaat önderlerinden gelen seslerde.
Kulelerden gelen seslere karşılık kuyulardan da sesler geldiğini bilmelisiniz.
Kuyuları çukurlardan ayıran şey sesleridir.
Ne simsarların çığırtkanlığı vardır bu seslerde ne de düşkünlerin feryatları.
Bu seslerde Yusuf’un güzelliği, yâssız bir koronun ahengi vardır.
Dinleyin, dinleyin ve irtifa kazanın.
Harun Balcı
.
Yazının taşrasındaysa söz, süngüdür. Konuşmak mı? Felçtir konuşmak. Söz doğru olabilir doğru kalamaz yazılmazsa.
Issız bir müzik sağanağı biriktiriyoruz buraya. İşitiyor musun?
Eğil kağıt çalgına. Şarkılar acımadan, zamanın balkonundan bize bakıyor şiir. Seslensene sen de gerçeğin ana
diliyle, yitik güzelliklerin ezgisiyle…
Doğru! İlk geçen ben değilim buralardan. Üzgün yürümüş, dalgın gezinmiş benden evvel birileri. Konaklamışlar bu
büyük yaranın kenarlarında.
Kör ozanlar eşelemiş değnekleriyle, aklını ovalamış kendini bilmezler de; ün dilemiş, dişlemişler kelimeleri. O güzel
ürküntüyü aramaktaymış hepsi; ki ben onu, daha düne kadar dizlerimde avutuyordum, koynumda uyutuyordum…
Hasan Yasin Altıner
.
Yüreğimize sudan bir mim sokuludur, bütün derdimiz budur. Orada dipsiz bir yiv oluşmuştur, bütün varımız budur.
Dilsiz kızlarımız var, kekeme oğullarımız… Gırtlak kanseri babalarımız, rahim kanseri annelerimiz.
Göğü görmekteyiz. Bağır bağırayız. Bağıramıyoruz. Nem içindeyiz, dem içindeyiz, derindeyiz.
Göğü görüyoruz.
Doğruluğunu yüzyılların onayladığı cetvelle varlığımıza koyu, kopkoyu çizgiler atılıyor. Görün istiyoruz.
Bünyamin K.
